Domenico Centrone je talijanski dokumentarist, filmski edukator i multimedijski praktičar. Nakon prvih godina prakse u industriji igranog filma u Rimu, svoj je interes preusmjerio na dokumentarne filmove proučavajući južnoameričku filmografiju te je 2015. godine diplomirao Vizualnu antropologiju s temom o kubanskim dokumentarnim filmovima. Razvijajući svoj etički i formalni pristup filmu između nekoliko zemalja Europe, Sjeverne Afrike i Bliskog istoka, 2022. godine osnovao je u južnoj Italiji Studio Nuvolari kako bi nastavio karijeru nezavisnog filmskog umjetnika, edukatora i istraživača radikalnih filmskih mutacija.
Njegova ranija istraživanja iz kulturoloških i medijskih studija oblikovala su njegov umjetnički i pedagoški smjer, od industrijske kinematografije prema alternativnim, pristupačnijim i neposrednijim oblicima audiovizualne umjetnosti, poput art dokumentaraca, filmskih eseja i dnevničkih filmova. Pristupajući filmu kao sredstvu izražavanja, emancipacije i rasta, Domenico polazišta svoje prakse često pronalazi u istraživanju neposrednog okruženja, nastojeći koristiti audiovizualne alate za produbljivanje i pomicanje pogleda na male, ponekad nevidljive, a često razotkrivajuće detalje stvarnosti.
Trenutačno živi i radi između svoje rodne Puglie (Italija) i Bruxellessa.
Izabrani filmovi: Atlas sjećanja (2019.); Foricampo (2017.)
